آتش گرفت هستی من یاس پرپرموقتی میان کوچه شکستی برابرمحرفی بزن دوباره بگو یا اباالحسنای قاطمه  ،  انار برایت بیارم ؟با داغ رفتنت کمرم را شکسته ایمن هم قدم کمان شده مانند همسرمحالا  نه تو  فاطمه ی روز اولینه من دگر حیدر میدان خیبرمطوری شکسته اند پرت را که من هنوزشب تا به صبح خیره به مسمار آن درمتنها انیس و مونس شبهای بی کسیبعد از تو ناله ها به دل چاه میبرمتنها تویی جواب سلامم میان شهردر این مدینه بعد تو بی یار و یاورممحشر کنار قد خمت بضعه النبیشرمنده از جواب سئوال پیمبرم